نکاتی در مورد طراحی و نصب سیستم لوله کشی بخار و متعلقات آن

هدف اصلی از تولید و توزیع بخار در سیستم گرمایش با بخار آن است که بتوان گرمای بخار را در سطوح انتقال حرارت گرفت، بخار با دادن گرمای خود به سطوح انتقال حرارت، تقطیرشده و آب کندانس به صورت لایه نازکی روی سطوح می نشیند، اگر طراحی خوب باشد این لایه آب به طور پیوسته به سوی نقاط فرودست که در آن‌جا تله بخار (بخارگیر) نصب شده است تخلیه می شود
شوربختانه انتقال حرارت از این لایه آب ۶۰ تا ۷۰ برابر کمتر از ورق آهن با همان ضخامت و ۵۰۰ تا ۶۰۰ برابر کمتر از ورق مسی با همان ضخامت است.
در عمل، لایه آب از مقداری که خود بخار به وجود می آورد بیشتر است و مقدار اضافه شده غالباً در نتیجه حمل قطرات آب از دیگ بخار می باشد، در اثر حمل قطرات، مواد شیمیایی مورد استفاده برای تصفیه و نیز رسوبات موجود در آب نیز روی سطوح دستگاه گرم کننده می نشیند و وضعیت انتقال حرارت را از قبل هم بدتر می کنند.

مراقبت دقیقی نیز باید در مورد عملیات تصفیه آب داشت زیرا کف کردن آب دیگ نیز باعث حمل قطرات آب می گردد، برای جلوگیری از اضافه بار شدن دیگ هر کاری که ممکن است باید انجام داد، زیرا همان‌طور که در شکل ۱ نشان داده شده است با آن‌ که به نظر می‌آید آب نماهای دیگ، سطح آب سراسر دیگ را نشان می دهند اما این طور نیست، دیگ بخاری که در ۸۰ تا ۱۰۰ % ظرفیت تمام بار خودکار می کند، اختلاف سطح آب بین جلو و عقبش حدود ۱۸۰ mm می باشد و این می تواند موجب حمل قطرات آب از لوله خروج بخار که در جلو قرار دارد شود، حتی اگر تمام پیش بینی ها برای جلوگیری از این پدیده ها انجام شود باز هم به دلیل اتلافات ناشی از تابش گرما از لوله ها، بخار مرطوب می گردد، بنابراین باید این اتلافات تابشی را با عایق کاری مناسب کاهش داد و در فواصل مناسبی نقاط تخلیه فراهم نمود. اما اگر باز هم به بخار خشک تری نیاز بود می توان از قطره گیرها (Sperators) استفاده کرد.

برای دریافت متن کامل بخش دوم این مقاله، کافی است اینجا را کلیک کنید.