آخرین تغییرات ارائه صورت‌های مالی
آخرین تغییرات ارائه صورت‌های مالی
صورت‌های مالی که هدف آن تامین نیازهای استفاده کنندگان است که در موقعیتی قرار ندارند که واحد تجاری را ملزم کنند گزارش‌هایی مطابق با نیازهای اطلاعاتی خاص آنها تهیه کند.
خلاصه مهمترین تغییرات نسبت به نسخه قبلی صورت‌های مالی نمونه (25/12/1394)
• ارائه صورت سود و زیان جامع به عنوان اولین صورت‌های مالی و قبل از صورت وضعیت مالی
• حذف «گردش حساب سود (زیان) انباشته» و«اضافه شدن» صورت تغییرات در حقوق مالکانه»
• ارائه «صورت جریان‌های نقدی» در سه طبقه فعالیت‌های عملیاتی، سرمایه‌گذاری و تامین مالی
• تغییر عنوان «ترازنامه» به «صورت‌وضعیت مالی» و برخی از سرفصل‌های آن و ارائه آن به‌صورت گزارشی و به ترتیب داراییهای غیر جاری، داراییهای جاری، حقوق مالکانه، بدهی‌های غیر جاری، بدهی‌های جاری
• اضافه شدن افشای«مدیریت سرمایه و ریسک‌ها» و «قضاوت‌های مدیریت در فرایند بکارگیری رویه‌های حسابداری و برآوردها» در یادداشت‌های توضیحی
• ارائه صورت وضعیت مالی به تاریخ ابتدای دوره قبل (در سه ستون)، درصورتی که شرکت (1) یک رویه حسابداری جدید را با تسری به گذشته بکار گیرد، (2) اقلامی از صورت‌های مالی را با تسری به گذشته تجدید ارائه نماید یا (3) اقلامی در صورت‌های مالی را تجدید طبقه‌بندی کند و این موارد اثر با اهمیتی بر اطلاعات مندرج در صورت وضعیت مالی در ابتدای دوره قبل داشته باشد.
مجموعه کامل صورت‌های مالی
1. صورت وضعیت مالی به تاریخ پایان دوره
2. صورت سود و زیان برای دوره
3. صورت سود و زیان جامع برای دوره
4. صورت تغییرات در حقوق مالکانه برای دوره
5. صورت جریان‌های نقدی برای دوره
6. یادداشت‌های توضیحی شامل: اهم رویه‌های حسابداری و سایر اطلاعات توضیحی
7. اطلاعات مقایسه‌ای دوره قبل
8. صورت وضعیت مالی به تاریخ ابتدای دوره قبل، چنانچه واحد تجاری یک رویه حسابداری را با تسری به گذشته بکار گیرد یا اقلام صورت‌های مالی را با تسری به گذشته تجدید ارائه نماید، یا اقلام صورت‌های مالی را تجدید طبقه‌بندی کند.
صورت وضعیت مالی
باید حداقل شامل اقلام اصلی نشان دهنده مبالغ زیر باشد:
I. داراییهای ثابت مشهود
II. سرمایه گذاری در املاک
III. داراییهای نامشهود
IV. داراییهای مالی (به جز سرمایه گذاری‌هایی که حسابداری آنها به روش ارزش افزوده انجام شده است، دریافتی‌های تجاری و سایر دریافتی‌های نقد و معادل‌های نقد)
V. سرمایه گذاری‌هایی که حسابداری آنها به روش ارزش افزوده انجام شده است
VI. داراییهای زیستی
VII. موجودی‌ها
VIII. دریافتی‌های تجاری و سایر دریافتی‌ها
IX. سفارشات و پیش پرداخت‌ها
X. نقد و معادل‌های نقد
XI. مجموع دارایی‌هایی که طبق استاندارد حسابداری 31 داراییهای غیر جاری نگهداری شده برای فروش و عملیات
XII. متوقف شده، به عنوان نگهداری شده برای فروش طبقه‌بندی شده است؛ و داراییهای قرار گرفته در مجموعه واحد که طبق همان استاندارد به عنوان نگهداری شده برای روش طبقه‌بندی شده است.
XIII. پرداختی‌های تجاری و سایر پرداختی‌ها
XIV. ذخایر
XV. بدهی‌های مالی (به جز پرداختی‌های تجاری و سایر پرداختی‌ها) و ذخایر
XVI. بدهی‌ها و داراییهای مالیات جاری، طبق تعریف استاندارد حسابداری 35 مالیات بر درآمد
XVII. بدهی‌های مالیات انتقالی و داراییهای مالیات انتقالی طبق تعریف حسابداری 35
XVIII. پیش دریافت‌ها
XIX. بدهی‌های مجموعه واحد که طبق استاندارد حسابداری 31، به عنوان نگهداری شده برای فروش طبقه‌بندی شده است.
XX. منافع فاقد حق کنترل، ارائه شده در بخش حقوق مالکانه
XXI. سرمایه و اندوخته‌های قابل انتساب به مالکان واحد تجاری اصلی
استاندارد حسابداری 15سرمایه گذاری‌ها
بند3: موارد زیر در این استاندارد مورد بحث قرار نمیگیرد:
الف. مبانی شناخت درآمدهایی که به‌صورت سود تضمین شده، سود سهام و غیره از سرمایه گذاری‌ها عاید می‌شود (رجوع به استاندارد حسابداری شماره 3 با عنوان درآمد عملیاتی)
ب. سرمایه گذاری در واحدهای تجاری فرعی، مشارکت‌های خاص و واحدهای تجاری وابسته در صورت‌های مالی تلفیقی و مجموعه
بند 5: سرمایه گذاری در املاک: عبارت از سرمایه گذاری در زمین یا ساختمانی است که عملیات ساخت و توسعه آن به اتمام رسیده و به جهت ارزش بالقوه‌ای که از نظر سرمایه گذاری دارد (افزایش ارزش و اجاره) و نه به قصد استفاده توسط واحد تجاری سرمایه گذار نگهداری می‌شود.
سرمایه گذاری در املاک:
سرمایه گذاری در املاک به بهای تمام شده پس از کسر کاهش ارزش انباشته هر یک از سرمایه گذاری‌ها اندازه‌گیری می‌شود. درآمد سرمایه گذاری در املاک، به ارزش منصفانه ما به ازای دریافتی یا دریافتی به کسر مبالغ برآوردی از بابت برگشت از فروش و تخفیفات شناسایی می‌شود. سرمایه گذاری در املاک شامل سرمایه گذاری در زمین یا ساختمانی است که عملیات ساخت و توسعه آن به انجام رسیده و به جهت ارزش بالقوه‌ای که از نظر سرمایه گذاری دارد (افزایش ارزش و اجاره) و نه به قصد استفاده توسط شرکت نگهداری می‌شود.
استاندارد بین‌المللی حسابداری
سرمایه گذاری در املاک (زمین یا ساختمان یا قسمتی از ساختمان -یا هردو) است که به قصد دریافت اجاره بها یا افزایش یا هر دو (توسط مالک یا اجاره تامین مالی) نگهداری می‌شود و برای مقاصد زیر نگهداری نمی‌شود:
الف: استفاده در تولید یا عرضه کالاها یا خدمات یا برای مقاصد اداری
ب: فروش در روال عادی فعالیت‌های تجاری
رویه حسابداری
به استثنای موارد مندرج در بندهای 32 الف و 34، واحد تجاری باید مدل ارزش منصفانه مندرج در بندهای 33تا 55، یا مدل بهای تمام شده مندرج در بند 56 را به عنوان رویه حسابداری خود انتخاب کند و این رویه را برای تمام موارد سرمایه گذاری در املاک بکار گیرد.
معادل‌های نقد
1.معادل‌های نقد با هدف ایفای تعهدات نقدی کوتاه‌مدت، و نه با هدف سرمایه‌گذاری یا سایر اهداف، نگهداری می‌شود.
2. برای اینکه سرمایه گذاری به عنوان معادل نقد شناخته شود، باید به سرعت قابل تبدیل به مبلغ معینی نقد باشد و ریسک تغییر ارزش آن کم باشد.
3. بنابراین سرمایه گذاری معمولا فقط زمانی واجد شرایط به‌عنوان معادل‌های نقد است که سررسید آن کوتاه، مثلا حداکثر سه ماه از تاریخ تحصیل، باشد.
4. سرمایه گذاری در ابزارهای مالکانه معادل نقد نیست، مگر اینکه ماهیت آن، معادل نقد باشد.
