چندین فرض در حسابداری باید رعایت شود که اولین فرضیه به بحث درباره تفکیک شخصیت می‌پردازد. به این معنا که
برای هر شرکت یا موسسه یا سازمان شخصیتی جدا از مالک یا مالکان و سهامداران آن باید در نظر گرفته شود.
دومین فرضیه، تداوم فعالیت است که این فرضیه ادعا دارد شرکت مورد بررسی در آینده فعالیت می‌کند و قصد انحلال و
یا تعطیلی ندارد.
سومین فرضیه دوره مالی می‌باشد که بر اساس آن یک مدیر یا مالک و یا سهام دار شرکت برای دریافت اطلاعات از واحد حسابداری احتیاجی به انتظار یک ساله برای رخداد فعالیت‌های تجاری ندارد و از آنجا که دوره‌های مالی در طول سال به صورت کوتاه مدت تعریف شده‌اند، لذا می‌توان تا تاریخ ثبت شده، گزارش را به مدیریت تقدیم کرد.
چهارمین فرضیه، تعهدی بودن حساب می‌باشد بدان معنا که حساب درآمدها زمانی که تحقق یابد و حساب هزینه ها در زمان تحمیل، ثبت و شناسایی می‌شوند و زمان دریافت و یا پرداخت وجه نقد ملاک ثبت و شناسایی آن نمی‌باشد. پنجمین فرضیه، واحد اندازه گیری (پول) می‌باشد، تمامی معاملات و فعالیت‌های شرکت باید بر اساس یک معیار سنجیده و اندازه‌گیری شوند.
صورت‌های مالی
همانطور که در ابتدا ذکر شد، مفروضاتی برای ثبت و شناسایی سند وجود دارد که اصل و اساس فرایند عملیات را تشکیل میدهد و پس از آن نوبت به تهیه صورت های مالی می‌شود. صورت های مالی انواع گوناگونی چون صورت ترازنامه، صورت سود و زیان، صورت گردش وجوه نقد، صورت تغییرات در حقوق مالکان یا حقوق سهامداران را می‌توان نام برد.
تهیه صورت های مالی کار آسانی است حتی می‌توان ادعا نمود با زدن یک دکمه صورت مالی را دریافت نمود اما مطلبی که بسیار حائز اهمیت است تجزیه و تحلیل و تفسیر صورت های مالی است که متاسفانه افراد معدودی از توانایی صحیح تحلیل آن برخوردار هستند. اگر مدیر مالی صورت مالی را به درستی تحلیل نکند باعث خسارات جبران ناپذیری می‌شود. یکی از اهداف تهیه صورت های مالی و ارائه آن به مدیریت، برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری می‌باشد که بنگاه اقتصادی در چه زمانی خرید کند؟، در چه زمانی سرمایه‌گذاری کند؟ و در چه زمانی سهام خود را بفروش برساند؟.
همچنین گویای سود و یا زیان ایجاد شده می‌باشد، اگر سودده است ناشی از کدام فعالیت بوده و اگر زیانده است، آیا هزینه‌ها منجر شده و یا قیمت بهای تمام شده بالاست، و یا شاید برداشت بیش از حد مدیران از حساب آن را ضررده کرده است.
